ΛΕΥΤΈΡΗΣ ΣΙΩΜΟΣ ΝΤΡΙΤΕΡΟ ΑΓΚΟΛΙ
( DRITËRO AGOLLI)
ΤΟ ΜΝΗΜΕΊΟ ΤΟΥ ΑΛΌΓΟΥ
Το’ πλαινα σ’ άκρη ποταμού
το άτι, η χαρά κυλούσε
Σαν σκεπαζόταν όλο
αφρούς
Ουρά ψηλά κουνούσε.
Ντυμένο μ’ αφρούς,με φως λουσμένο
Ήταν σαν σε μνημεία
Σπάνιο μνημείο εγερμένο
Στης πόλης την πλατεία.
Σαν άνθρωπος έβαζε σ’ ώμο
Στο λαιμό μου την κεφαλή
Απ’έκει κοιτούσες τον κόσμο,
Γαλήνης αληθινής.
Φρούμαζε λιγο απ’ το κέφι
Με χαίτη μ’ ακουμπούσε
Έδειχνε δόντια από σεντέφι
Ναζάκια ,χάδια πετούσε.
Ο Θεός δε μου’δωσε, κρίμα
Του γλύπτη το καλέμι
Τ’άλογο θα’χε φάτσα πρίμα
Μπροστά αυλής να μένει.
Σε στρατηγών, στρατάρχων θέση
Κουφάλων ή βασιλιάδων
Το άτι μ’ αγάπη θα είχα θέσει
Εκεί ψηλά στο βάθρο.
Μετάφραση από τα Αλβανικά: Λευτέρης Σιώμος Κ/714 ν.α g.
