Udhëtim në Londër
-I-
U gjenda për herë të dytë në Londër,
Dy herë udhëtova në ditë me shi ,
Në kaltërsi fluturova si në krahët e një zogu,
Mbi re të bardha ku dielli i fsheh sytë.
Udhëtova mes ajrit, tokës dhe qiellit,
Përjetuam çaste turbulencash të lehta,
Duartrokitje të ngrohta aviatorit iu dhuruan,
Pas tri orë udhëtimi pér zbritjen në tokë.
Dhe trenin morém drejt kryeqytetit,
“The next train arrived in center”!
Dégjohej lajmérimi para mbrritjes në lagje,
Të dukej sikur jetoje në një botë tjetér.
Platforma té téra ndërruam disa minuta ,
Njeréz që nxitonin pér té kémbyer tren,
Njé jetë që lëviz pakuptuar né Londér,
Duket sikur jeton në njé tjetér planet.
Thanke you ! Oh Sorry!
Fjalët magjike që i dëgjoja shpesh,
Dëgjoheshin sa herë komunikonin me njëri-tjetrin,
Njerëz né paqe, punëtorë me shpresë.
Ndértesat e vjetra shekujsh ndërtuar,
Ndërtesa të lashta, të reja, qiell shpuese,
Kjo éshtë Londra , me parqe, rrugica,
Lulishte , tréndafila me aromë kundërmuese.
Shiu i qetë çative bojë kafe,
Ishte oksigjeni , freskia e qytetit,
Tulipanét lulishteve sikur mbretëronin,
Miréseardhjen me dorë në zemér të dhuronin.
Rrugés fluturojnë tufa pulëbardhash,
Gugasnin pëllumbat dhe paqe shpërndanin,
Kjo éshtë Londra, vendi mbretéror,
Ku njerézit nga gjithë bota
janë paqësor.
Bashkëjetesë mes feve, kulturave té botës,
Secili ecën me hapin e vet,
Muzeume , ura , kisha në çdo anë,
Njeréz që gëzojnë , kércejné and “are happy”.
Gatime , restorante, njeréz që performojnë,
Festa myslimanësh në ditë agjërimi,
Tek- tuk dëgjohej këmbana e ndonjë kishe,
Bori e trenit apo e ndonjë makine.
Tek një monument një këngëtar,
Këndon bukur këngét hit,
Njerézit që dëgjojnë me shumë dashuri,
dhurojné duartrokitje për performancën e tij.
Mbi urë te hekurat çelësa të kyçur,
Aty ku rinia ka lidhur besë,
Ky rit vazhdon çdo dité në Londër,
Rinia bashkon zemrat plot dritë edhe shpresë.
Përpara parlamentit autobuzat e kuq,
Duken mrekullueshëm dhe tepër magjikë,
Njerëz që vëzhgojnë e bëjnë fotografi,
Gjithçka në Londër që ofrohet farfurin.
Kjo éshtë Londra, vendi mbretéror,
Ku njeréz nga gjithë bota
Janë paqësor.
-II-
Edhe pse kaq e bukur më duket Londra,
Vlorén dhe Vlorën me asnjë s’e krahasoj,
kthehem në Vlorë se këtu u linda,
Ku balta duket mjalt dhe s’ ka si deti Jon.
Se Vlora jonë është vendthi më i bukur,
Peizazh më të bukur në botë nuk ka,
Qyteti im është antistresi,
peizazh përrallor mrekullia Vlorë.
Sa shumë kaltërsi ka deti Jon,
peréndimet mbrëmjeve,
i shtojnë magjinë,
Ndaj ejani të rinj jetoni në atdhe,
Se Vlora dhe atdheu është pranverë gjithmonë.
About Post Author
