“fytyra”
Çdesha, unë në gojën tënde,
llafazane, goj beter.
Fytyrën,me maskë mbuluar,
shkon më heq, derë më derë?
të dija mike me
vlerë. Ku t’a dija,
unë e shkreta, se
zemrën,kishe zeher?
Un, me bukë dhe ti me gurë….
.prapa shpinës më godisje,
në çdo rrugë që ti qëndroje, me shumë
njerës llomotisje.
Se cmirrat dhe
xhelozitë, i paske mbledhur tërkuzë.
Mer pasqyrën shife veten, nepërkë me
helmin në buzë.
Ku e gjenë ti zonjë të drejtën,
që njerezit,
ti përgojosh ???
Laje gojën, thirri
zotit,,,që mëkatet
ti pastrosh.
Nuk mallkoj,
dhe të hakmerrem,
se mbi të vëzhgon një zotë.
Llafazane
e pa besë, heqë e mbanë,
në gojë një botë.
About Post Author
