“Vajzë e fshatit tim”
Vajzë e fshatit tim,
princesha billonjë.
shigjeta lëshojnë.
Nga ato shigjeta,
zemrën ma plagose.
Natën nuk bëj gjumë,
mendjen ti ma hoqe.
Ku dreqin, për fatë,
jetojm në një mëhallë ?
Shtëpit dhe dritaret kemi, ballë për ballë.
Të vëzhgojë çdo ditë cepash….si piratë.
Po s’mar dotë guximin,
të’ të them dy fjalë.
Dhe kur mbremja vjen,
dritat ndez i mjeri.
Hijen të’ta shohë,
kur nata të bjeri.
Nga tyli mëndafshtë,
trupin kur t’a shohë,
Kur bie për të fjetur,
shpirtin më lëndon.
Zvarritem i vrari,
për në shtratin tim.
Dashuri, e zemrës,
qënka përvëlim.
Mezi presë mengjezet,
agimet e arta.
Të ngrihet princesha,
të lajë sytë përjashta.
Sot,e kam vendosur,
zemrën t’a shëroj.
O të bëjë për vete,
o drejtë vdekjes shkojë.
Tjetër njeri s’dua,
vajzë e fshatit tim.
Për mua, ke lindur,
t’i, ilaç i shpirtit tim.
Sonte, do ul yjet, për
puthjen tonë të par
T’i,moj hënë e bukur,
qofsh për ne, kumbarë….!!!
