Ai…
që i vrarë dergjet skutave te mendimit,
Dhe braktisur veten e gjen
Kushedi se ku…
Ai…
qe lajtmotiv ka nënshtrimin
dhe pështirosjes nuk i vë kufi,
Ai….
që humbur është në udhën e tij,
E gjurmët fshehur kushedi se ku….
Ai….
që kopertinës nuk i vë emër…
dhe jetës së dremitur
i jep shpresë hamendësimi,
dhe koklavitur derdhet
Aty….këtu…..diku….
Ai….
që emrin e ka të formësuar,
Për të gënjyer tashmë atje…
Fshehur pas hijesh qëndron poet,
Dhe diku larg
Veç dhimbjen fsheh…
Ai…..
që derdhet vrerosur….
Aty…. Këtu….Diku….
Ai…….
Një këmbanë alarmi që vret….
Ndoshta mua…. Ty…..
Ai……
I krisuri deri në vetmi….
I humburi
Kushedi se ku….
Ah…..Ai……
