Ana e malit
Goditur,
isha
unë,
Dhevështruesi.
Tërhequr,
për qiell,
për dhe,
për gurë,
për ujë,
për mal,
për fushë,
për diell,
për hënë
për buzët,
e tua.
Asgjë,
Sa një
Buzëqeshje.
Kam qenë,
në ferrin
e hidhur,
tek puthia
dhe seksi,
tek perdet
e mbyllura,
ne kurtinka
te bardha,
me qëndisje
bullgare.
Ne ballkonet
e hapur,
aty ku
çarçafët,
diellin
perqafoin.
Atje
dhe atje,
ku hija
juaj,
40 dite,
nuk e qëndron
dhe jeta
ime,
në xhamat
pasqyrë.
Gjithnjë,
të njëjtën
gjë
unë shoh,
permes
gjetheve
të lisit,
e zhurmës
së enës,
së bakërt,
fatin
e ardhmë.
Cupat,
me gjinje
te gufuar,
buzeqeshjen
rrembyer
e kane,
Natën
e tretë,
kur buka
e thyher,
mbi djep
ashte
dhane
monopol.
Ne perendim
të Diellit,
në jug
të kufirit,
si trokitje
e lehtë
në errësirë,
në zhgënjimin
e heshtur,
Kronikat
e zoqeve
rilexoi.
LAD BIZHGA@26qershor
.
