Ridica-te… Femeie… Divina
Tu… Femeie…
Martira delicata,
ingenunchiata cu privirea
pierduta.
Unde nu exista voce,
strigare disperata intr-o viata murdara
in lacrimi de noroi rosu,
unghii…urme…
Rani intr-o inima
agitata
Tu…Femeie… Ridica-te!
Dezbraca-te de tot ce nu ai vrut,
de Zeita din launtrul tau.
Treci peste granita rabdarii
si a violentei!
Distruge panza ingalbenita,
eterna masca neagra.
Elibereaza-te de raul,
ce cade pe surasul tau
umed, de pe buze.
Tu…Femeie…Trezeste-te!
Intinde mainile tale spre
unde privirea ta respira viata!
Reinfloreste… canta… rade…
Striga libertatea ta
impotriva temnitei in care-ai stat,
apus de soare in drumul tau.
Tu…Femeie
Puternica… Unica… Divina
Ridica-te ….Traieste!
Limpide
As vrea s-ajung la tine
in lumina adanca a ochilor tai,
in gandurile tale, pentru a intelege
ce va fi acum,
mai tarziu, maine.
Voi avea eu oare ce-mi doresc?
Continuu si nu ma opresc
in drumul meu spre tine
in drumul meu spre mine.
Te urmaresc…
Si iti surad…
Imi pari un’inger tanara mireasa
fecioara emozionata
esti puritatea vietii mele, bucuria.
Fericit inchid ochii sa nu plang,
cand pe deget inelul ei ti – i pun
si cant buzele tale “Pentru totdeauna”!
Acum
cand am ajuns la tine
in adancul sufletului meu.
Floarea iubirii
In gradina iubirii
hrumoasa floare am vazut.
Indragostit, eu m-am apropiat
ca sa-i vorbesc, sa o imbratisez.
Dar ce pacat!
In gradina iubirii,
s-a ofilit frumoasa floare
nu am putut s-ombratisez.
Ea a plecat, a disparut
fara sa stie,
cat de mult
o iubeam.
RILIND SËRISH GRUA HYJNORE
Ti… Grua…
Martire e brishtë
e tkurrur me vështrimin e përhumbur
aty ku nuk ekziston një fije zëri
apo shprese
britma dëshpërimi nga jeta e ndotur
në lotët e përzier me baltën e kuqe,
thonj… gërvishtje
mishëruar brenda shpirtit të përvuajtur.
Ti… grua… Çohu përsëri!
Zhvishu nga gjithçka që mohon
“Perëndeshën” brenda teje!
Çarmatosu nga kufiri
i durimit, i dhunimit!
Hiqe vellon e venitur
maskën e errësirës së përjetshme.
Çlirohu nga ai që nuk i meriton
grimcat e buzëqeshjes tënde të rrallë
e lagësht në buzët e tua.
Ti… Grua…
Jeto sërish!
KTHJELLTËSI
Do të doja të të arrija
në pafundësinë e kthjelltësisë tënde
të sytë të tu
të mendimeve të tua
duke u përpjekur të kuptoj
çfarë do të ndodhë tani,
më vonë, nesër?
Do të kem gjithçka dëshiroj?
E megjithatë insistoj
vazhdoj të eci drejt teje
drejt meje
për të të arritur kudo që të jesh.
Të vështroj…
buzëqesh…
dukesh si engjëll nusja ime e bukur
vajzë e emocionuar
dlirësia e jetës dhe e gëzimit tim.
I lumtur mbyll sytë
për të mos qarë
e unazën në gisht ta vë
teksa dëgjoj nga buzët e tua:
“Përgjithmonë”!
Më i lumtur se kurrë
tashmë arrita:
në thellësinë e shpirtin tënd dhe timit.
LULJA E DASHURISË
Në kopshtin e dashurisë
një lule të bukur pashë.
I dashuruar u afrova
për t’i folur dhe përqafuar.
Sa keq!
Në kopshtin e dashurisë
një lule e freskët u vyshk
aroma ime e bukur
pa mundur ta përqafoja.
Ajo u largua, u zhduk papritur
pa e ditur sa e rëndësishme ishte për mua.
Përktheu: Steliana Natascia
Poetja Steliana Natasha ka lindur në Rumani.
Ajo jeton në Itali që nga viti 2007. Gjithashtu ajo është piktore e artit modern Në Itali ka publikuar poezi në volumin 4 të antollogjisë: “Shkrime Poetike”.
