Erdha njerëz,të shuaj mallin..!
Në një qytet province të Greqisë.
Ku ca vite të jetës,dhurat i lashë.
Erdha t’kërkoj vitet e bukura t’ë rinisë.
Po ato kujtime,as si relike,nuk i pashë!..
*
Kujtimet e mia,nga koha ishin shpëlarë.
Disa fytyra të reja,vërtiteshin nëpër qytet.
Një tjetër panoramë,më priti duke qarë.
“Ελα στο παππού” askush nuk m’thërret.
*
I mërzitur u ula,s’i në një tjetër botë.
Disa të njohur,më folën veç me sy.
“Ελα φίλε μου,να πιούμε”dhe një gotë.
“Που είσαι βρε λεβέντη,”s’dëgjohej më aty?!
*
Erdha “φίλε μου”,këtu të shuaj mallin.
“Μου λείπεις”kisha kohë pa dëgjuar.
“Λόγο τιμής”,o zot,si e harruat atë djalin?
Që disa vite të rinisë,me ju i pati kaluar.
*
Në gjirin e natës thellë flinte një qytet.
Të uritura,heshtja e vetmia,pinin sisë.
Aty ku ngrysej herët e agu vinte shpejt.
Erdha t’ë kërkoj,vitet e bukura të rinisë!..
About Post Author
