Ardian Pilo
Rend si i marrë.
“Belanë” më solli,
Njohja me ty,
Isha mirë vetëm,
Ç’më duhej dy.
Se kjo “bela”,
Është vërtet “lak”,
Thonë tre janë shumë,
Po dhe dy…. pak.
Më mirë i vetëm,
Rend pash më pash,
Se mënd e kokës,
Pas teje lash.
As vetë se di,
Ç’dreqin më gjeti,
Rend si i marrë,
Sa qesh mileti.
“Bela” që s’shqitesh,
S’ka të shëruar,
Sa dhe doktorët,
Kanë ngritur duar.
Eh dreq o punë,
Ç’më ranë halle,
Njohja me ty,
“Bela” e madhe.
Qënka një lak,
Që s’ke shpëtim,
“Bela” e ëmbël,
Për shpirtin tim.
