Ariti Gjini
Sa here kur rrugtoj e vetme.
Me veten time seç flas ca fjale.
Dua te shprehe ato mendime.
E dua ti zgjithe ato ngadal.
Nje Oh.. me del nga thellsi e shpirtitn.
Shpesh here ne zemere nje dhimbje ndjej.
Nje lot i ngroht ne faqe rreshkiti!
E rruget e mija dot nuk i gjej.
E keshtu ikin ditet me radhe.
Me dimrin e akullt e ftohtin e saj.
Me re mbulohet qelli skaj me skaj.
Fillon nje bore e bije ngadalë.
Ashtu e humbur une ne mendime.
Ne rruge te pa njohura shpesh here kaloj.
Dhe pse shume here gjykoj veten. per gjerat qe gjithmon s arrij ti kuptoj.
Dhe une e dua jeten e bukur
Dhe une kam te drejt te jetoj.
Nje rreze djelli me takon dhe mua.
E zemra ime duhet te gezoj.
Dua dhe une te pres pranveren.
Te shohe natyren te zbukuruar.
Te shikoj parqet me lule te çelen.
Te shohe dhe zogjet kur fluturojn
Te dua moj jete e dashur te dua.
Te shikoj lumtur sa here te mendoj.
Dhe pse shpesh here ma ke patur me hile,
Por prap te dua ,, te dashuroj!!
A@Gjini
D2-24-22
About Post Author
