Blerta Basha
Asnjeherë nuk më pëlqen të urrej në jetë,
Më pëlqen gjithmonë paqe të kem,kudo,
Ç”do kush është dhuratë i lindur nga zoti ,
Të lulëzojë në qiellin e lumturisë gjithmonë.
S’ka më bukur se dashuria e shpirtit,
Kur shpërndahet si nektar në njerëzinë,
Jemi sot e si dihet të nesërmes,ç’na pret,
Ndaj përqafoje fort mirësinë e vertetë.
Nuk na hahet mishi në të vertetë ,jo,
Por na hahet fjala e mirë që nxjerrim,
Se fjala vret më shumë se plumbi
Kur del si helmi dhe shpërndan vrerin.
Ku ka më bukur të flasësh ëmbël
E nga shpirti të lulëzosh si trëndelinë,
Të shpërndash aromë dashurie me mirësi,
Asnjeherë në botë urrejtje mos të kesh…
E as zili !
