Atje ku mbaron deti
Atje ku mbaron deti
E nisa jetën time
Edhe pse gjallë u ktheva,
Më rridhnin plagë pas shpine.
Se, si një dallgë qe jeta.
M’u desh veç të përshtatem.
Të numëroj frymëmarrjet.
Në çdo hap dhe të matem.
Atje ku mbaron deti,
Një poezi të shkrova,
Më thërriste amaneti,
Me emrin tënd e kova.
Kjo jetë nuk qe kohë flirti,
M’u desh veç të përshtatem
E pa gulçima shpirti,
Në çdo hap dhe të matem.
Atje ku mbaron deti,
Askund unë nuk të gjeta.
Rinia atje më mbeti,
Nëpër ca udhë të shkreta.
