ATJE…!
Atje më presin gërmadhat e shtëpisë
dhe dallëndyshet që vijnë përherë e më rrallë
Më presin nën dhè zambakët e vdekur
dhe hijet e të parëve ende gjallë…
Kalldrëmi pret që të m’i puthë këmbët
kodra që heshtur m’i ruan kujtimet
arna e qiellit, hardhia që qan
dhe porta qemerëlartë e diellit
Më presin pemët që s’i mbajnë më frutat
oborri ku dikur ulej perëndia
Më pret hija e qenit që vdiq prej mërzisë
kur u largova nga shtëpia
Nëna më pret e lutet me psalme
kur muzgu shtrin krahët mbi qytet
zhaurima e detit, tufanët e rreptë
dhe pusi plot brenga e dert.
Pulëbardha varrosur brenda një vale
burimi me mijëra shtëmba thyer
kujtimet burgosur brenda një fjale
dhe lumi që shkon për t’ mos u kthyer
Pikëllimi ulur më pret mbi gurë
heshtja nëpër gërma tashmë thinjur
pemët me buzët që dridhen në ethe
dhe ëndrrat me gjethet gremisur…
Atje, më presin gërmadhat e shtëpisë,
dallëndyshet që vijnë përherë e më rrallë
Më presin nën dhè zambakët e vdekur
dhe hijet e të parëve, gjallë…
THERE…!
The ruins of my house are waiting for me
as well as the swallows that rarely come by
Dead lilies are waiting for me underneath
my ancestors’ shadows alive still nigh…
Cobblestones’re waiting to kiss my feet
Silence on hills keeps memories like none
the patch of the sky and the vine that weeps
the vaulted gate that looks at the sun.
The fruitless trees are waiting for me
My lovely courtyard where my God would sit
My dog’s sad shadow is waiting for me
since I left home, tho’ I shouldn’t leave.
My mother’s waiting and praying with psalms
when wings of the dusk spread over the city
the roaring of the sea and the severe storms
as well as the well full of sorrow and pity.
The seagull is buried inside a small wave
the fresh source of thousands of broken pots
memories imprisoned within a mere word
The river that flows neither turns nor stops.
My sorrow is waiting for me on the rocks
the silence now grizzly in upper-lower case
In fever the tree lips are quivering in talks
And the leaves are withered, dreams are displaced…
The ruins of my house are waiting for me
as well as the swallows that rarely come by
Dead lilies are waiting for me underneath
my ancestors’ shadows alive still nigh…
DORT…!
Dort erwartet mich die Ruine des Hauses
und die Schwalben, die immer seltener kommen
Unter der Erde erwarten mich tote Lilien
und die Schatten der noch lebenden Vorfahren…
Das Kopfsteinpflaster wartet darauf, meine Füße zu küssen
Der stille Hügel bewahrt meine Erinnerungen
der Fleck des Himmels, die weinende Rebe
und das gewölbte Tor der Sonne
Die Bäume, die keine Früchte mehr tragen, warten auf mich
der Hof, wo der Gott saß
Der Schatten des vor Langeweile gestorbenen Hundes erwartet mich
als ich von zu Hause wegging
Mutter wartet auf mich und betet mit Psalmen
wenn die Dämmerung ihre Flügel über die Stadt ausbreitet
das Rauschen des Meeres, die schweren Stürme
und der Brunnen voller Sorgen und Sorgen.
Möwe begraben in einer Welle
die Quelle von Tausenden von gebrochenen Bäumen
Erinnerungen, die in einem Wort eingeschlossen sind
und der Fluss, der nicht zurückkehrt
Kummer sitzt auf den Felsen und wartet auf mich
die Stille durch die jetzt grauen Buchstaben
Bäume mit vor Fieber zitternden Lippen
und Träume mit verrosteten Blättern…
Dort erwartet mich die Ruine des Hauses,
die Schwalben, die immer seltener kommen
Unter der Erde erwarten mich tote Lilien
und die Schatten des ersten lebendigen…
