Bashkim Golemi:Bërtitjet e shpirtit
Klithmat e shpirtit shërojnë errësirën.
Duke vrapuar në trotuar
buzë liqenit.
Ëndrrat e mia si flutura,
fluturojnë të verbër,
Rreth dritave të rrugës.
Unë vrapoj,
mes maleve
dhe liqeni.
Mendimet e kundërta përplasen,
zhduken.
Sepse,
Unë vrapoj edhe më shpejt
duke vakumuar ajrin e pastër
e mbrëmjes.
Era ftuese e darkave
e restoranteve.
Zemra ime rreh në kraharor
Sa i çmendur që jam.
Thjesht ndihem vetëm,
në mes të restorantit të natyrës.
Pse?
Pse fluturojnë në hapësirë
për të kërkuar përgjigje.
Qëndroj pa lëvizur.
Trupi i mbështetur në një shtyllë.
Shikimi im ka humbur në qiell.
Hëna, Zonja e natës,
në heshtje ti mbledh
sekretet e errësirës.
Përgjigjet marrin jetë
në yjësitë e yjeve.
Klithmat e shpirtit kompozojnë
Baleti i dashurisë.
Vetmia ikën me vrap
në krahët e lamtumirës.
About Post Author
