SIKUR TA DIJE
Sa kohë shkoi, që s’jemi pa,
i humbi vlera kësaj jete:
malli i shkretë s’durohet ma,
pse u humbe edhe u trete?
Ato vetulla, sy të shkruar,
fytyrën tënde s’e ka bota;
ditët sa më janë rënduar,
ndaj agimet vijnë të kota.
Si s’ta njoha gjith’ atë vlerë,
që jetës na i dhënka shije;
sa e shkretë është kjo verë,
se sa vuaj, sikur ta dije.
