——————————-
Sa herë bllokun e vjetër unë kur hap
ku fletët ndër vite,atij i janë verdhur
kur e shfletoj,një emocion i madh më kap
në të qindra vargje,kam shkruar kam derdhur.
I lexoj dhe i rilexoj,vargjet shumë herë
kur e ndjej veten,ndër kohë i mallosur
edhe dimër të jetë,më duket si pranverë
në vargjet më të mira,fletët i kam palosur.
Një pjesë janë dergjur,shumë sirtareve
deri sa ato vargje,dolën një ditë në dritë
ju rezistuan viteve,dimërave dhe behareve
se mbetën të burgosura,nga paudhesitë.
E marr bllokun,me kujdes e mbështjell
sepse atë e kam sot,shokun më të vjetër
kujtimet të trishta,dhe të bukura më sjell
të asaj kohës të zymtë,të asaj kohës tjetër
