“Bukuri e virgjër e lashtë”
Sapo zgjohem në mëngjes,
Fërkoj sytë mos jam nē ëndër
Jashtë zëra shumë dëgjoj,
Nëna me shami të bardhë ,
Duke qeshur dhe e gëzuar,
Në obor dasmorë kanë ardhë,
Çohu bir kanë për të uruar.
Kështu ishte kohë më parë,
Me muzika tundej avllia,
Prisnin nusen si borëbardhë,
Këngë e valle gjithë krushqia.
Kur tek porta dukej si drita,
Nëna e përcjell me lot,
Nuses I ikin lotët si pika,
U trashëgofsh bijë pēr jetë e mot.
Gjithë njerëzit dhe dasmorë ,
Kushërinj dhe njerëzia,
Bashkë kur çifti vë kurorë,
Në shtēpi ngrihej dollia.
Tundej fshati kishte dasmë,
Çifti I ri si diell e hënë,
Bukuri e virgjër e lashtë,
Dashuria kish hedhë” rrënjë.”..
Autore
Adriana Kongjini Bala
About Post Author
