KRAHËT E TU
Veshja e shtrenjtë e modës
Hyjneshë bëhem kur më vesh
Mes krahëve të ngrohtë.
PREHËRI IM
Në zemrën time dhele mbaj
Ndjenja që diellin zbresin
Formojmë prehër të stërmadh
Që botën e mbështjellin.
MENDIMI
Mendimi qënka një fëmijë
Llastuar , nazeshumë
Ninulla i këndoj njëmijë
Ai prapë më le pa gjumë.
VËSHTRIMI YT
Këdo vështron me ata sy
Si lule me reflekse
Në zemër indukton lulzim
Një kopsht me përkëdhelje.
KOHËNDALJE
Mos më pyet për ditë e muaj Kur asgjë më nuk mbaj mend
Kur ndodhem në krahët e tua
Dhe koha ndal e rri në vend.
MËSIME DETI
Dallgët e egra me furi
Më shkundën si tërmeti
Më dhanë mësime e dituri
Më thanë ç’ është deti.
NJË NGURRIM
Në sytë e tu pikpyetje shoh
Ngurrim që dhemb e djeg
Dhe frymën time e harxhoj
T’ i fryj, q ‘andej ta heq.
SODIS DETIN..
Sodis gjithçka, detin kundroj
Gjithçka ndryshon si dallga
Në breg të vetmit që s’ ndryshojnë
Jam unë dhe koordinatat.
MBI BUZËT E TUA
Aq gjallë, shprehës, madhështor
Peisazhin ma përshkruan
Sa për ta parë atë tentoj
Përmbi buzët e tua.
E ËNDËRROJNË..
Buzëqeshja jote qënka dritë
Të shumtë e lakmojnë
E mbajnë sysh, zemër e shpirt
Në gjumë e ëndërrojnë.
Lefter ShomoK/ b.l.03α.
