Burimet jetëdhënës me ujëra të gjallë në dardhë që pagëzuan identitetin Dardhar-Nga Arian Çika


Mitologjia dhe shkenca

#DardhaMagicHeritage

“Uji mund të vdesë. Në disa situata uji është i gjallë i shëndetshëm dhe plot energji, por ndonjëherë është i plogësht dhe i rraskapitur; në disa kushte ai vdes – Charlie Ryrie, autor i botimit “Energjitë Shëruese të Ujit”.

Njerëzit mendojnë se uji është ujë H2O dhe mungon kultura e trajtimit të tij si “qënie e gjallë”. Jo çdo ujë hidraton qelizat dhe mbështet funksionet e jetës në mënyrë të barabartë. Uji i gjallë mund të depërtojë lehtësisht në qeliza dhe të kryejë të gjitha funksionet e tij. Uji i vdekur, nga ana tjetër, duhet të reformohet dhe rigjallërohet nga trupi përpara se të mund të bëjë punën e tij.

Mjekët dhe studiuesit kanë përcaktuar se pirja e ujit të gjallë përmirëson shëndetin dhe jetëgjatësinë.

Shumica e njerëzve pijnë ujë të vdekur.

Pothuajse gjithçka që njerëzimi i ka bërë ujit e ka shkatërruar, degraduar duke kontaminuar pothuajse çdo furnizim natyror me ujë në tokë me ndotje, mbetje toksike dhe qindra mijëra kimikate.

Impiantet e trajtimit të ujit përdorin filtrimin bazë dhe klorin për të hequr mikrobet dhe ndotësit nga uji i ndotur. Ky proces e bën ujin “të sigurt”, sepse vret shumicën e mikrobeve dhe baktereve, por gjithashtu shkatërron vetitë jetëdhënëse të ujit.

Klori nuk është i mirë për ujin sepse ka një tërheqje të fortë jonike që shtrembëron lehtësisht strukturën e shëndetshme kristalore të ujit. Nuk i bën mirë as trupit. Klori është lidhur me problemet e zemrës, kancerin dhe arteriosklerozën.

Uji i vluar nuk largon klorin – ai e shndërron atë në një kancerogjen të quajtur trihalometan. Një problem tjetër është se uji i rubinetit priret të ketë një pH të çrregullt (të ulët deri në 5.5 ose deri në 10) i cili prish ekuilibrin acid/alkalik natyror të trupit prej pH 7.35.

Mbajtja e ujit në rezervuarët e ndenjur të magazinimit dhe detyrimi i tij për të udhëtuar nëpër tuba e zhvesh ujin nga energjia e tij natyrore dhe oksigjeni, duke prishur grupimet gjashtëkëndore kristaline të strukturës të ujit.

“Ujë i Gjallë” (Living Water) është një term biblik i shfaqur në Testamentin e Vjetër dhe të Ri (hebraisht : מַֽיִם־חַיִּ֖ים mayim-ḥayyîm; greqisht: ὕδωρ ζῶν), Zoti si “Burimi i Ujit të Gjallë – ujit jetëdhënës”.

Uji i gjallë natyral (ujë i freskët, natyral, i rrjedhshëm) është një kërkesë për pagëzimin.

Shkenca ka deklaruar se Uji i Gjallë Natyror që sapo del nga burimi ka një modelim strukturor gjashtëkëndor të kristaleve të ujit, me cilësi të lartë të vlerave shëndetësore, energjike dhe shëruese. Uji i burimeve në lartësitë e maleve ka vlerat më superiore të ujit të gjallë si ujë i pijshëm shërues rigjenenerues.

Uji i gjallë i rrjedhshëm nga burimi i nënshtrohet edhe procesit të rivitalizimit të ujit

që do të thotë që ky ujë energjikisht vendoset në një nivel më të lartë (më shumë energji do të thotë: më i natyrshëm, më i shëndetshëm dhe më jetik), pasi kjo energji përdoret për të krijuar dhe konsoliduar lidhjet në strukturën e brendëshme të ujit dhe elementëve të dobishëm që treten në ujë.

Çfarë është Uji i Gjallë?

I gjithë uji që është pa kimikate të rrezikshme dhe baktere të dëmshme është i dobishëm, por uji i gjallë ofron diçka ekstra.

Uji i gjallë është ujë i papërpunuar me burim direkt nga natyra, me të gjitha përfitimet e tij natyrore të paprekura. Uji i burimit është ujë i gjallë sepse filtrohet natyrshëm përmes shkëmbinjve i cili largon papastërtitë duke lënë pas minerale të dobishme si magnezi, kalciumi dhe bikarbonati.

Uji i gjallë përmban gjithashtu Potencialin e Reduktimit të Oksidimit (ORP). ORP mat shkëmbimin e joneve që mund ta shndërrojnë ujin në një antioksidant të fuqishëm. Nëse keni prerë ndonjëherë një mollë dhe keni vënë re njollën kafe që formohet ngadalë mbi frutin e ekspozuar, atëherë keni qenë dëshmitarë të oksidimit.

PH është një tregues cilësor dhe sasior i vlerave të aciditetit ose alkalinitetin të ujit. Profesionistët e cilësisë së ujit përcaktojnë nivelin e duhur të pH për një burim specifik uji.

Uji mund të bëhet shumë acid, ose të ketë një nivel më të ulët të pH, për shkak të një pranie të shtuar të dioksidit të karbonit të tretur dhe acideve organike nga bimësia e kalbur pranë një burimi natyror uji. Mikroorganizmat dhe bimët brenda dhe rreth një burimi natyror uji mund të ndryshojnë gjithashtu pH-në e ujit për shkak të aktivitetit të tyre biologjik.

Aktivitetet njerëzore, duke përfshirë bujqësinë, industrinë dhe shkarkimin e ujërave të zeza, mund të futin kimikate të ndryshme në ujë që mund të ndikojnë në nivelet e pH. Kur elementë të panatyrshëm ose kimikate shtohen në burimet e ujit, edhe nëse ndodh aksidentalisht, kjo mund të ndikojë në cilësinë dhe sigurinë e ujit. Uji i pijshëm konsiderohet brenda kufijve të sigurt kur ka një nivel pH prej 6.5-8.5.

Uji i burimit me cilësi të lartë është i pasur me magnez, kalium, kalcium, natrium dhe gjurmë të mineraleve të tjera. Është natyrshëm më alkalik se uji i rubinetit, i cili mund të krijojë një mjedis në trupin e njeriut më pak të prekshëm ndaj përhapjes së sëmundjeve.

Një fjalë e urtë thotë «Uji i pastër i gjallë është ilaçi i parë dhe kryesor në botë».

Uji i Gjallë Jetëdhënës në burimet e krojet tradicionale të Dardhës janë pjesë e historisë dhe zhvillimit social- ekonomik të këtij fshati që nga krijimi i tij si vendbanim, që kanë pagëzuar identitetin e brezave të dardharëve dhe si të tilla kanë vlera të trashëgimisë kulturore dhe natyrale që duhen evidentuar, mbrojtur dhe mirëmbajtur si një pasuri e paçmuar.

(Përgatiti Arian Çika 23.10.2023. Burime nga interneti)