I vetëm sonte,duke ecur pranë teje
Dritat gjithandej,akoma janë ndezur
Valët për çudi,turren pas meje
Unë përballë tyre ,pa fjalë e i heshtur
Zhurmën e qetësinë,sa shumë i’a admiroj
Pothuaj në kufijtë e dëlirit të vetmisë
Sikur të mundja,në këtë qetësi të rroj
Larg zhurmës së keqe,stresit e mërzisë
Për pak kohë harroj botën e dhunshme
Pisllëqet,intrigat,servilat e tahmaqarët
Jetën plot të papritura e trajtë të rrëmujshme
Që nga hajdutërit,lypsat e alkolit e deri tek zagarët
Kthimi nuk është i lodhshëm e aq i besdisur
Me vete marrë aromën,shijen e kënaqësinë
Shtëpinë në këtë orë t’vonë e gjej të fjetur
Vendin rregulloj,në një shtrat me vetminë
