FABUL
Gjer tek ne fjala ka ardhë
Si për mirë dhe për keq
Puna e dardhës shkon për dreq.
Kur punët shkojnë si në vaj,
Dardha ka pjesën e saj,
Del fëmija harakat,
Dardhës i turren me vrap,
Në të zezë e në të bardhë,
Prap e vuan e mjera dardhë.
Kush e di le të më thojë,
Mund të bjerë dardha tek ftoi?
… Nuk bie molla tek kajsia,
As dardha tek zerdelia,
Çdo frut bie tek rrënjë e tija.
Iku kjo si shprehje e vjetër,
Tani kemi diçka tjetër,
Nga e vjetra sigurisht
Dardha paska mbrapa bisht …
Tani, kush do të më thojë,
Nga e ka bishtin ftoi?
Po kumbull, qershi e thanë
Përpara bishtin e kanë?
Kafshë, shpendë e gjithë ç’janë,
Pas të gjitha bishtin kanë.
Kështu do e lëmë, se kështu e gjetëm,
S’mund t’i vëmë emër tjetër,
Ndaj dardha të rrijë e qetë
Për bishtin dhe kokrrën e vetë …
