Det, o det kush je ti?!
Brenda teje mijra fjalë,
Si një perëndeshë syshkruar,
Je frymëmarja e jetës përrallë.
Valët ikin thithin ajrin,
Erë e lehtë si sharmi jodit,
Si fllad më përkëdhel ballin,
Qetësia shëron lotin.
Je si qiell pa mbarim,
Kur jam pranë teje ngopem me ajër,
Mëngjeset pres me padurim,
Si fëmijë ndjej mallë.
Buzë mbrëmjeve mysafir me ty,
Para syve një lëmsh i zjarrtë,
Perendimi i diellit në det një magji,
Deti është Ilaç…
Uji i detit lan lodhjen,
Ulurima e valëve një mister,
Deti si një perëndeshë bukurie,
Dashuria dhe deti për poetin sinonim.
Deti si një dashuri pa zinxhir,
Si diamant shkëlqen në lartësi,
Në vargjet e poetit shpirt rebeluar,
Si telat e një lahute në lashtësi,
Në vargun tim deti ka peshë,
Sa Dielli, Toka dhe Ajri,
Muzika e dallgëve më vjen, si xhaz,
Gjysmëhëna bën rrikoshetë me valët.
Rri në breg, erën e kripur ndjej,
Që si fllad vjen nga deti,
Aroma e jodit më përkëdhel,
Deti dhe valët fshehin sekretin.
