Ah, dhi e egër e ëndrrës,në kullotat e përfytyrimit
i hëngre lëpjetat e viteve,mbirë nga fidanë shiu.
me brirët, ku djajtë valvisin fjalët e bukura
në qeramikë hëne, vizaton lotin njëriu.
Si kjo dhi e egër, baret vetmia ndër njerëz
që pavarsinë solcisti i dimrit të shpall.
Nëse lëkurën çjerr pema, me kthetra zogjsh,
në shpirtin e njëriut ka gjamë, pa hapur vaj …
