Një lajm i zi dje,më drithëroi .
Mu duk sikur ora në çast,pushoi !
Nga sytë loti i nxehtë ,më pikoi.
Zemra. , në çast vargjet i shkroi !
Si ike miku im ..,kaq papritur ?
Edhe dielli.., vështron i habitur ..
Rrezet e tij sot vëlla,janë venitur
Loti,sot e bëri detin më të kripur !
Mbrëmë ..,me Sokratin je takuar..
Keni folur me të, keni biseduar..
Është roli yt i madh, i preferuar ,
Pushoi zemra juaj e mjaltëzuar !
Ku po shkon kaq shpejt, Anastas?
I madh,hijerëndë dhe gjithë gas….?
Unë miku yt i herëshëm, po të flas..
Mos ik, shumë role të ndjekin pas !
Mos ik mik,gjithë Saranda të kërkon
Me dyzet shenjtorët, ty Çaçi të bekon !
Skenave zëri yt Anastas Nika,bubullon
Dheu për ty është i huaj ku po shkon !?
Me flokët si kreshnikët legjendarë
Me zemrën gjithë diell rrezearë…
Do ndrish plot shkëlqim si pishtarë..
Skenave mbyllet të bekuarën farë !
Mos ik,Anastas,toka gjenitl nuk i tret
Ti je si Dielli mik,me zemrën si det…
Në katër dekada zëri yt buçet ..buçet
Oooh sa trishtim,sa e shkurtër kjo jetë!
