DIMRI DHE ZOGJTË
Mjegulla e dendur,
Diellin ka errësuar.
Era e fuqishme
degët ka rrëzuar…
Zogjtë rrëqeth i ftohti,
në pemë të vetmuar.
Foletë u janë prishur,
mbetën të pastrehuar…
Ky dimër i egër
Zogjtë i pakësoj,
Zogj të plagosur,
Përtokë po shikoj…
Ciceron ciu, ciu zogu i lënduar,
kërkon për ta ndihmuar…
Po zogjtë janë shumë,
Të gjithë s’i ndihmoj dot unë.
Dhe iu luta zotit t’i ndihmoj,
Dimrin e egër ta qetësojë.
