Mimoza Eliona Osmani
Nuk e di por seç ndjeva një mall për atë sot
Më kot mundohem që imazhi të mos më dalë përpara
Më jepni të pijë ,të mbysë një dert në një gotë
Dhe të më falni në dehjen e kam me të qara.
Do doja t’i puthja sërish buzët e atijë
Nga prushërimi i tyre të shkrija si kallaji
Flakët e buzëve me buzët e mija t’ja përpijë
Tek përhapen si fushë me lulëkuqe maji…
I’a dua shpirtit flakërues , edhe hirin
Në zjarr të tretem si prush vatre pastaj
Në se ky krater më djegë brenda gjirin
Shpërthimi le të prekë çdo skajë
Ndoshta do të desha të dehem teksa pijë
Të më duken dy buzë si dy kupa me verë
Vetëvetja , si vajza e valëve bregut të rrijë
Ndërsa atë , statujë të më presë në derë…
