Donike Rrethej
Prej kohet skam pyetje
Se di sa z’g’jat nji dashni e rame n’g’juj…!
as nji mbramje e heshtun q’i zhduket kahdalë,
nji puthje kur mbi buzë çil nji gonxhe t’re ,
po di peshën e shpirtit q’i asht mbushun tanë mallë.
Se di sa z’g’jat lumtunija,ditë,javë,muej a vjet..!
e se grimcat e saja kthehen prap nji ditë,
po di t’ftohtin e zemrës nën duert e kryqzueme
e trishtimin e egër q’i,shkund tandin shpirt.
Jo se di sa z’g’jat dielli sot e se nesër prap kah me dalë..!
as hapat q’i vitet kanë me mi vjedhë,
po ja njoh aromën tana luleve e njoh gjethet e tyne,
e vjeshtës ngjyrat e saja kur kujtimet mi… zverdhë.
I njoh rrahjet e zemrës tande kur çmenden n’marrëzi,
e mallin e zhuritun q’i endet përmbi re,
e pres puthjen tande kur koha ikë e bahet largësi,
( e kam harrue prej kohet me ba pyetjen: PSE ).
About Post Author
