Dorën ti ma zgjate.
——————-
Dorën ti ma zgjate, kur kisha nevoje
ne atë kohe kur ndjehesha, i rrezuar
kur isha i ri,dhe me aspak përvojë
me dukej vetja,si nje Diell i perenduar.
Me afrove pranë vetes,kurajo me dhe
me tregove rrugën, nga unë te vrapoja
mos ju ndaj vargjeve, shkruaj me the
qe ne ato momente, fillova te vargëzoja.
Qe nga ajo kohe, unë kurrë s’te jam ndare
pranë teje ç’do dite, eci me hapat e mi
për mua je e bukur,je idhull,e pa pare
ti je ajo qe me zgjate dorën, ti moj Poezi.
