DUA…
Isha e jam mësues,
e mësues do të mbetëm,
i dua më shpirt e zemër,
fëmijët e gjithë botës.
Jam poet, i urtë njeri,
shkruaj më zemër,
për paqe e ura të miqësisë,
për t’verteten, mirësi e barazi,
për njeriun e bardhë e të zi.
Shkruaj për vendlindjën,
e aromën e luleve pranverore,
për dashuri e humanizëm
Pêr begatit natyrore dhe
gjitha të mirat njerëzore.
Isha gazetar më laps në dorë,
plot tridhjetetetë vjet
për të shkruar të verteten
me guxim e pa hezitim,
edhe për krimet që i bënte
pushteti okupues serb,
ndaj popullit tim të urtë
liridashës e paqêsorë.
Dua gjithë njerëzit më dinitet,
dua vendlindjen, atdheun e drejtêsin,
familjën e shëndosh, dijën
dhe begatin e paqën në botë,
Pa urrejtje e luftera të trishta,
pa gënjeshtra, grabitje e shantazhe!
