Blerta Basha
Ajo ishte çamaroke,
Me çant mbi shpinë,
Me këpucët e lulit t’vockël,
Asaj i ndrinin sytë,
Ishte aq e bukur,
S’kishte të dytë!
E qeshur e dashur,
Po të ishte bota si ajo,
Do ish shumë më e pasur!
