Donike Rrethej
E IKNA.
E nesërmja nji hije q’i na ndjek ,
sod nji realitet tjetër ,
jam ku due ,
e pa’denjë me ken ,
se ika ,
u ktheva me ik prep.
Hapat e mij këtu gërsasin mall ,
lodin e mbaj nën qerpik ,
tuj pas frigë me dhanë ,
zemrën,
shpirtin.
Ditët shtyjn njana – tjetrën ,
sod nji realitet ku due ,
e nesërmja q’i pret mbas derët ,
e ikja ?!
Ikja m’rreh me grushte kujtimet ,
mallin ,
lodin ,
e gjithçka n’mue lind jet.
Se jam ku due me ken ,
se m’duhet t’ik përtej ,
ku skam krah ,
as rrahje zemret normale ,
ku shpirti vdes përdit ,
e ku nji ditë ?!
Mij ditë ?!
Vjedhin kohën teme .
