” EH , PASANDAJ “
————————————–
*
Ata sy jeshil që i ngjanin natyrës
Ajo buzëqeshje e ëmbël si gjelbërimi i saj,
Ngjyra e zeshkët e lëmuar e fytyrës
Më tretën vështrimin , eh pasandaj !
*
Vinte e hijëshme e ish tepër misterioze
Shpesh ritmin nervoz nuk e fshihte dot ,
Por e vetëdijshme , e këndëshme , joshëse
Kishte një frymarrje të thellë , e të plot !
*
Ah , ajo puthja e saj , ish kripa e dashurisë
Vështrimi enigmatik tepër i studiuar,
Dhe heshtja i këndonte këngën e qetësisë
Mendimet lëviznin si dallgët e trazuar !
*
Atë vërtet e doja , e desha marrëzisht
Shpirti ish marrosur të them të vërtetën ,
Për të edhe trishtimi buzëqeshte ëmbëlsisht
Pas saj çuditërisht , harroja dhe vetveten !
*
Peng mbetur shpirti im pranë saj tërësisht
Lëshohej e tërhiqej ajo seç e sundonte,
Një ditë të mos e shihja , vuaja ç’mendurisht
Por ish kjo ç’menduri , që më mrekullonte !
