Duke mbartur dite me gezime
Natyrshem sjellin ndjenjat,
nuk i mbajne shpirtit
Erdhur mes vargjesh
si dallge prej bregut matane
Shkruan nje dore poeti,
malluar per vendin e tij,
muzgut te mbremjes, mediton
do te largoje ankthin
apo streset e krijuara
nga ditet e mbushura me dhimbje..plot…
Pelerine i behen, apo mantel veshur
do te rruhet nga pikat e shiut
Kur qielli i ngrysur i shpirtit
kerkon diell
ne kater pikat e horizontit
fillon te qaje si femije
kur si plotesohet nje deshire
ndjehet sikur ka bere faj..!?
Eh, nuk shteron vargu i poetit
zhurmon si dallget e detit
kerkon pakez qetesi
ecur neper shtigje, kesaj stine
mbushur me sfida, nje vit plot amulli
Vjen se largu,
ne reren e thate, per tu prehur
bregun e detit per te soditur,
ererat e kohes nuk e lene rehat..
Shpirti eshte si deti i thelle
çdo gje ne breg do sjelle…
Kalofte sa me pare, ky vit i mbrapshte
i lente ketu te gjitha,
ato dhimbje, brenga dhe trishtime
Fillofte me mbaresi
per çdo familje dhe njeri
Te ndjehemi te lire,
duke dale nga ky izolim
si zogj te marrim nje fluturim
Te veme te takojme njerzit tane
duke larguar dhimbjen
per njerzit qe iken ne boten tjeter
nuk ju dhame…as lamtumiren..
Te gjitha te mbeten kesaj toke
mos ti shohe rrezja e diellit
Lindur agimeve…
Çdo kush te ndjehet i rilindur
me lindjen e Birit te Perendise..
Shkruajne poetet, me penen arte
sjellin ndjesite e shpirtit
me mendjen e kthjellet
kaluar caqet e imagjinates..
Te heshtur s’mund te qendrojne
kur perballen me nje realitet…
Gezuar Vitin e Ri
me njerzit tuaj, te zemres
ndjehu me mire, se deri me sot
O shpirt i paster mikeje
Paç vetem miresi..
Me zgjidhjen qe ke bere
Harroji çfare kane ngjare
diteve duke mermeritur, te ketij viti
Po troket ora e mbare
Ndrim vitesh i thone, i pa pare…
