Qielli vishej ne te kalter
Zemra qane prej keti malli
Dhimbje tij po ma zhurite
Kujt ti qahem !… si te qahem !
Ditet s’kane, as vesh as shpirte.
Neper rruge… tek endem vetem
Shpeshe nis flas si pa kuptuar !
Mirmengjes e mire mbeç
Gjuhen qe aq shume e dua .
Gjuhen time mjalte te embel
Gjuhen qe me koji nena
Gjuha qe me kendoj netve
Me te bukurat ninulla !
Aa kush rreth nuk me pergjigjet
Gjethet bien nga ç’do degë
Ja tek nisin qe te xhvishen
Pemet qe rruges s’kan veshë .
.
Neper ngjyrat qe shpalosen
Humbas krejte mes ketij pylli !
Tablo prej gjumit me zgjone
Krejte çuditshem ne vendelindje !
Lumit sa po vinte Vera
Neper ujte e ti te kthjellte
Laheshin vashat flokverdha
Porsi mjelmat ….qete qete .
Qielli vishej ne te kalter
E perzihej bashke me lumin
K’te gezim dita e shfaqet
Neper syte qe boten mbushnin .
Vezullonte vete dielli
Nga keto vasha flokverdha
Gezimin qe merte qielli
Tej e ndane shperndante jeta !
Ja ….keto gjethe qe po bien !
Me zhyten thelle ne kujtime
Tek po shohe se si gezimin
Jeta. .mes rrezesh e sillte !
| Elisabeta Gockaj
About Post Author
