Elisabeta Gockaj
E trembur

I lutesha zotit kur isha femij,
O zot…. më ritë sa më shpejt,
Kur shihja vajzat, veshur në stoli,
Me vellon mbi krye të hedh.
Ai dëshirat nga një mi plotësoj,
Me dha gjithcka i kërkova,
Më bëri nuse dhe me bëkoj
Nënë ..më të lumtur, nga ç’mendoja .
Kur rrudhat ballin nisën të më bulojnë,
E thira e trembur për ndihmë
O zot.. të lutem, kjo është herë e fundit,
Ma kthe edhe një herë fëmijrinë.