Shpirtit
Jame nje pike uji mbi gjethe
Jame nje rreze qe shedrine
Jame nje yll qe ndrine netve
Jame hija e shpirtit tim .
Ndoshta ju nuk mund t’me shihni !
Se pa pesh endem nen drite
Netve fluturoje bjeshkve
Ku mushkrite mbushen me fryme .
Jame e vetmja Hene e paqte
Qe nguron te dale ne qiell
Here e bardhe si nje pulbardhe
Here prere si limone per shije .
Jame pa pranga …krejte I lire
Ne gezime edhe ne dhimbje
Jame hynore ne mbreterine
Brenda syve te femijve .
Gjurme jete me kane gdhendur
Tek nje plake qe ecen Cale
Plaget I mjekoj me endje
Ndere kujtimet qe mbaje gjalle.
As u treta… as u m’plaka
Ditve etshem ende pij
Ne gezim edhe ne dhimbje
Qe mbarte brenda cdo njeri .
Mbushur ngjyrat e ylberit
Te pa dukshme permbi toke
Tjerrur prej drites s’Eterit
Jeten pije ne goten plote.
Here e embel …here e tharte
Here e hidhur gjithe farmak
Dehur nga shijet qe mbart
Jeten preka skaj me skaj .
| Elisabeta Gockaj
