Elisabetta Gockaj
Mos mê gjykoni
Në se do hyje në zemrën time
Do shihje se si qëndron në kembë !
Aq sa kurajo nuk do të kishe
T’më pyesje …se kush plagë i ka lenë ?!
As një I huaj në të s’do të hynte
Pa pasur çelsin e saj në dorë
Përveç “mikeshat” që dinë të shtiren
T’mi vidhnin ëndrat për ti bërë pronë !
Kjo fantasi… ku nuk i shpuri !
Për të harritur një shkall më lartë
Nuk e kursyen zemrën që dridhej
Dhe pse e shihnin që hapnin plagë !
Ndaj mos me pyet…se si po ndihem !
E mos më pyet …në se besoj !
Kjo rrugë e jetës është gjithë mashtrime
I drejti humb nëpër k’të kohë.
E s’jamë e vetmja me këtë zemër
Dhe pse s’besoj…ju vijë në ndihmë !
Ju hap zemrën që të srehoen
E shtrydhë shpirtin për to të pinë .
Mos më gjykoni …nuk jamë naive
E kuptoj jetën më mirë se ju
K’të zemër që nuk di mashtrime
Se nxinë dotë jo…. mëkati huaj .
| Elisabeta Gockaj |
