EMIGRANTË
Ju që në dhe te huaj emigruat
Të detyruar nga jeta mizore
Ju që vendin kurre nuk e harruat
Ju që shqip flisni, qani e këndoni
Dhe me krenari thoni: jemi shqiptarë
Ju që brezave, gjuhë, kulturë
Dhe tradita u trashëgoni
Ju jeni vërtet margaritar.
Juve që nga malli për mëmëdhe u dogjët
Dhe lot përmallimi derdhni porsi lumë
Dhe pena me ngjyrë asnjëherë s’u ngrin Shkruani e i këndoni atdheut sa më shumë
Simfonia juaj në breza të dëgjohet
Dhe në botën tjetër vetë do të nderoheni
Ky varg i thjeshtë juve po u kushtohet
Që kurrën e kurrës ju të mos harroheni.
Ymrije Beqiri
