Ëndrra
Natën u shfaqe,
krejt e argjendtë , sytë e tu
e zbusin botën e egër, vrastare
jetën mbushur me drita , në njëmijë dritare
dua të zgjohem , ta shkruaj ëndrrën,
por nuk mund ta prish gjendjen e në përtesë
shijoj lartësinë e jetës ,
pastaj gjumi, si një vdekje
bën punën e vet magjishëm.
të nesërmen lodhem ta kujtoj atë ëndërr.
lodhem më kot,
pendohem pse nuk u zgjova
imazhin e mbart pavetëdijshëm
në orët e gëzuara të ditës!
