Sonja Petro
Erdha për vizitë ,këmbeva dy fjalë
Unë këtej portës gjeniu matanë
Në mes kishte hekur por dot nuk n’a ndali
Vargu ishte flladi …fllad që përkëdhel ballin.
Unë këtej matanë falje të kërkova
Që s’të shprehja lirshëm fjalët që mendoja.
I fola dhe Gjakut që kisha me vehte
S’i fola me fjalë , i fola me bejte
Me bejtet e Labit shpirtin t’ja mësoj
Labërinë dhe Vlorën kurrë mos t’i harroj.
Vlorën dhe Vlorën në zemër t’i mbaj
Kudo që të shkoj është bij e saj !
Mbylli sytë o zemër : dëgjoje poetin
Fjalët e tij si dallgët e detit
Si dallgët e detit në vap të Korrikut
Në vap të Korrikut ku piqet dhe guri
të ëmbla plot jetë fjalët e këtij burri !
Kur të rritesh Bir do të më kujtosh
Që si Labëria nuk gjen në Botë !
