Pranverë në janar
Ngrohtë në palcën e dimrit,
me dimrin dielli dashuruar.
Rrugét plot njeréz té qeshur,
Njeréz të paqtë që vijné e ikin…
Gumézhin qyteti i éndrrave,
Lokale tavolina mbushur plot,
Biseda të ngrohta familjare,
Dimri ka harruar petkun,
Bardhësinë në pisha dhe male,
Askush s’ e ndien ftohtësinë,
ngricën e ftohtë të “janare”…
Paskan çelur lulet e limonit,
çelur manushaqe nê ferrë,
Kodrave lulet nis të shfaqen,
Shoqëruar nga dielli shend e verë.
Trumcakë nuk ka në dritare,
Zogjtë në janar shtegëtojné,
Çudi.. këtij dimri- pranverë,
I mungon velloja e bardhë “nejlon”..