Fatmir R Gjata-Fjala e rëndë

Fjala e rëndë

S’të vrasin plumbat edhe pushka,

Një fjalë vret më shumë

Për armët janë llogore e luftë,

por fjala vret në gjumë

Dhe është një luftë e pashpallur,

armiqtë janë ca hije

Fillojnë e flasin nëpër klubet,

kur pinë një gotë rakie

E ndoshta shkojnë mëngjesit dehur,

çfarë thanë!?? Kush e di!??

Në paqe zgjohen në mesditë,

zënë flasin përsëri

Harrojnë gjithçka thanë në mesnatë,

kur armët kishin mprehur

Të thonë më fal e gjithë të mirat,

betohem isha dehur

Dhe s’di përse më shkojnë në mënd,

ca pleq fytyrë brengosur

Kur dilte fjalë nga gojë e tyre,

burrëria s’kish të sosur

Me ta të shkoje dhe në betejë,

dhe plagë të kishe marrë

S’të linin kurrë në dorë të hasmit,

për ty do ishin vrarë

Kur thoshin fjalë dhe gur i malit,

që binte rrokullimë

Do ndalej pak në mes të rrugës,

me dert e psherëtimë.