Fatmir R Gjata:Mëkatar
Në kishë shkoi një grua e bukur
Me sy të bukur si perri
E priti vetë peshkopi i vjetër
Veshur me veladon të gjatë, të zi
Kryqin një herë e bëri gruaja
Tre herë më radhë peshkop i shkretë
Erdha të them të gjithë mëkatet
Çfarë bëra gjithë në këtë jetë
Njerëzit janë lindur mëkatarë
Me thuaj bijë çfarë ndodh me ty
Çliroje shpirtin para altarit
E lutemi në Zot të dy
Kam një të dashur hiresi
Që në parajsë me çon ngaherë
Me flet për ndjenjë e dashuri
Me flet për fllad edhe për erë
Me flet për yjet lart në qiell
Atje ku rri dhe perëndi
Më përkëdhel në gjithë trupin
Po bëj mëkat hiresi?
Më përqafon dashnori im
Më mbledh në krahë të përvëluar
Edhe pse zotin lus ngaherë
Edhe pse mbaj Kryqin në duar
Por fort tundohem dhe e lë
Me trupin tim të bëj ç’të dojë
Thuamë uratë, në gjunjë të lutem
Nuk di çfarë zoti të besoj
Dëgjo moj bijë , moj e bekuar
Ta them të mbetet këtu mes nesh
Gëzo gjithë ditët që të mbeten
Mjafton që kush të mos mar vesh
Të mirët shkojnë në parajsë
E ferri mbledh gjithë të marrë
Po ti mund të shkosh ku të duash
Vetë dashuria djeg si zjarr
E lumturi s’është për të gjithë
Ata që munden janë shumë pak
Mëkat krijohet nga zilia
Përfundoi fjalën prifti plak
Gruaja i puthi dorë të rreshkur
Që kundërmonte erë temjan
Dhe brofi shpejt tek derë e kishës
Ku po e priste një jaran
Çfarë mbet për ne i tha djaloshit
Kur vetë peshkop është mëkatar
Çomë përsëri në qiell të shtatë
E botën dreqi le ta marrë…
Fatmir R Gjata
