FJOLLË DRITE
Jam një fjollë drite e flashkët
rrëshqas poshtë yjeve
pas perdes së tistë të natës
për të nanuritur fëmijët
para se të flenë andrrave.
Hera herës vagulloj te një shpirt i këputur
rrezoj të fundit fije shprese
si fjollë kandili në një kasolle të varfër
Udhëz e hollë drite në udhëtim
kaloj duke ndriçuar
aty ku varet muzgu.
Jam një fjollë drite prej agut
të mëshirshëm që lindi posaqëm për ne
Thur pëlhurat e ëndrrave
të atyre që mbetën jashtë
kur emrat u thirrën në një apel mëngjesi.
Jam sadakaja, dritë prej allahut
e butë, e paqtë për nevojtarët
duke ndarë gjithçka të imtë hyjnore
Pikat e lumturisë që ndriçojnë
jo vetëm prej nesh
jo vetëm për veten tonë.
