Brunilda Resulaj
Flas dhe hesht
Degjoj dhe harroj ,
Deshiroj ,dua.
Dhe urrejtjen kam provuar ..!
Ndjesi te bukura ,shpirtin kane trazuar
Me shiun kam vallezuar ,
Bores i kam hapur krahet,
Te rrezohej bute mbi mua.
I kam lene dallget e detit te me preknin trupin
Nga dallget e forta ,jam rrezuar duke qeshur
..jam vrare ,por dhimbje s’ kam ndjer..
Kam lene veten ,ne krahet e diellit,
Me ka ngrohur ,por kurr s’me djegur .
Jam shtrir mengjeseve mbi bar,
Trupin me vese e kam lare.
Kam vrapuar fushave me grure ..
Kallinjte kurore ,vendosa mbi koke.
Kam ecur zbathur ne rruge ..
Kam ndjer guret ,gjembat ne shpute ..
Duke provuar dhimbje ,
kuptova :
Kepuca qe shtrengon ,
vret me shume se guret!
Ju dorezova dashurise njerzore pa kushte..
Nuk ju kerkova kurr asnjegje..
Dhash nga vetja ime pa fund..
Deri sa ndjeva zemren te me shkulej!
As dielli,as deti as shiu ,as bora ,as toka
Nuk me lenduan ,sa me lendoi njeriu .
Nuk me vrane sa me vrau njeriu..
Dhash dashuri e mora dhimbje!
Prandaj urrejtjen provova
Por e braktisa ,perpara se t’me vriste!
Sot kam perzgjedhur te flas jo me te gjithe.
Te adhuroj natyren .
Te dua ata qe me duan!
About Post Author
