Dua të fluturoj si shqiponjë;
T’u jap zemër që gjithmonë të qëndroni.
Një klithmë e imja, plagët t’u shërojë,
dhe t’iu dua, edhe të më doni.
Unë jam dikush… në dimër edhe verë,
nëpër lugina e përmbi lumenj,
qëndroj e lirë, e lirë fluturoj përherë,
dhe mbi shkëmbinj, folenë time gjej.
Heshtin trishtuar, lëndinëzat me bar;
Ka kohë që këmborë s’kam dëgjuar.
Unë jam këtu, dhe qiejtë peng i marr,
edhe çuditem, blegërimat ku kanë shkuar?
Ç’u bë bariu me fyell nëpër stane,
ç’u bënë stanet, në ç’mjegulla u heshtën?
Mos rri i trishtuar, me kërrabë përmbi male?
Mos vallë me borën, ëndrrat e hershme tretën?
Vjen një zë në shpirt, më dhëmb .
S’ mbeti fushë, s’mbeti as shkëmb.
Vjen e ikën, trumbë-zogjsh varg…
S’mbet as shpresë, këtu e larg…
Jam këtu. Dhe jam shqiponjë,
e kam trup, gjithë vendin tim.
Rri këtu kush të më dojë!
Vjen këtu ç’është gjaku im!
