Frymën më zë lluksi !
Më zë frymën lluksi, më mbyt si litari,
Po ashtu dhe gradiçelat e lartë,
Frik më fusin,sikur kërkojnë, qiellin të kapin.
Për pak hapsir un rend, e marë vrapin,
Të gjej natyrën, të mbushem me ajër,
Luleshqera të mbleth, kurorë ti vë ballit.
Por më kot vrapoj, e ndalë vrapin,
Nga do heth sytë, një pik ujë jam oqeanit,
Ku loti më rrëshket, e faqen më djeg si zjarri.
About Post Author
