GALAKTIKË DASHURIE
Ti galaktike e vogël,
Sunduar nga djaj
Kacavirresh në çdo skaj
Sy përthithës,
Magjistricë
E pangopur,
Që veç merr
E përpin shpirt
Zbrapsi etjet e urrejtjes
Ville vrerin
Atje larg
Trete detesh
Eshtë helm
Që të vreros
Blunë e thellë
Do t’a çngjyrosë
E verdhë e pisët
Do t’a ndyjë
E sheh çje ti
Shih
Një mjerane që
S’do t’ia dijë
S’mund të shohësh,
Me urrejtje,
Mbyll veç sytë
Hidhe tutje
Qoftë ,dhe në shkretëtirë
Do e marrë rërë e nxehtë
E t’a e zhurisë
Dhe atë e djeg
Aq e flaktë vjen kjo
Nga ty
Fle me urrejtjen
Brinjë për brinjë
Po,
Unë vetes
I kam dhënë një besë
Mos mu lut
Në gjunj pa shpresë
Se, të ve pritë
Lus ,
Një tjetër galaktikë
Dashurinë
Që ti se njeh
Lutu zotash të ta sjellë
Gjer urrejtjen të përzesh
Dashuri lut
Dhe dashuri vjen
Kur dashuri të japësh
Atëherë,
Dhe dashuri veç merr.
V.Kolaveri
