
Herë pas here, ndeshem me përmbajtje të Aktit të Praktikave Korruptive të Huaja (ose të ngjashme) që janë jashtë normës.
Ky artikull qe analizon Llukën 3:12-14 dhe pikëpamjet e Gjon Pagëzorit për korrupsionin sigurisht që i përshtatet këtij përshkrimi.
Luka 3:12-14 thotë: « Edhe taksambledhësit erdhën për t’u pagëzuar. “Mësues,” pyetën ata, “çfarë duhet të bëjmë?” “Mos mblidhni më shumë nga sa ju kërkohet”, u tha ai atyre. Pastaj disa ushtarë e pyetën: “Dhe çfarë duhet të bëjmë?” Ai u përgjigj: “Mos zhvatni para dhe mos i akuzoni njerëzit në mënyrë të rreme – jini të kënaqur me pagën tuaj.”
Artikulli fillon:
“Luka 3:12-14 rrëfen përgjigjet e prera të Gjon Pagëzorit ndaj pyetjeve të bëra nga taksambledhësit dhe ushtarët. Konteksti i tekstit është predikimi i Gjonit për pendimin për faljen e mëkateve. Ai i drejtohet audiencës hebreje në përgatitje për ardhjen e Mesisë, i cili pritej kombëtarisht nga të gjithë. Mesazhi i tij provokon tek dëgjuesit e tij atë që mund të quhet një pikë kthese: ‘çfarë duhet të bëjmë?’ Midis pyetësve janë mbledhësit e tarifave dhe ushtarët e kohës së Baptistit. Me anë të pyetjeve, këta punëtorë dëshirojnë të dallojnë reciprokisht me ndihmën e Baptistit se çfarë synon Perëndia për ta në profesionin e tyre dhe çfarë dëshiron ai prej tyre në profesionin e tyre.
Si përgjigje, Gjoni parashtron mësimin e tij etik që godet drejtpërdrejt në rrënjët e praktikave korruptive brenda sferës së profesionit të popullit. Përgjigjet e Gjonit në mënyrë rigoroze nuk janë fetare, por kufizohen me etikën ekonomike ose profesionale. Ato interpretohen në këtë punim si masa kundër praktikave korruptive të nëpunësve publikë. Ato tregojnë një korrupsion themelor midis oficerëve të zbatimit të ligjit të kohës së Baptistit. Prandaj, teksti ofron një pasqyrë mbi realitetin e praktikave korruptive në kohët e Dhiatës së Re, dhe përpjekjet e përfaqësuesve fetarë për të folur kundër tyre. Korrupsioni kuptohet nga Transparency International si abuzim me pushtetin e besuar për përfitime private dhe në kurriz të së mirës publike. Kjo përfshin abuzimin e përditshëm të pushtetit nga zyrtarët publikë në ndërveprimet e tyre të përditshme me qytetarët e thjeshtë në përpjekjet e këtyre të fundit për të pasur akses në mallrat dhe shërbimet bazë. Ai përfshin zhvatjen, grabitjen, përvetësimin, shantazhin dhe lakminë e adresuar nga Gjon Pagëzori në pasazhin në shqyrtim. Këto janë çështje që kufizohen veçanërisht me sjelljet joetike të mbledhësve të taksave dhe ushtarëve të kohës së Baptistit, dhe të nëpunësve publikë në shoqëritë bashkëkohore. Ato janë pasojat e njerëzve që përfitojnë nga mundësitë e disponueshme në profesionet e tyre për të shfrytëzuar qytetarët dhe shtetin. Ata kufizohen me paligjshmërinë, egoizmin dhe mospërfilljen e shtetit ligjor në ushtrimin e pamatur të përgjegjësive publike. Ai përfshin zhvatjen, grabitjen, përvetësimin, shantazhin dhe lakminë e adresuar nga Gjon Pagëzori në pasazhin në shqyrtim. Këto janë çështje që kufizohen veçanërisht me sjelljet joetike të mbledhësve të taksave dhe ushtarëve të kohës së Baptistit, dhe të nëpunësve publikë në shoqëritë bashkëkohore. Ato janë pasojat e njerëzve që përfitojnë nga mundësitë e disponueshme në profesionet e tyre për të shfrytëzuar qytetarët dhe shtetin. Ata kufizohen me paligjshmërinë, egoizmin dhe mospërfilljen e shtetit ligjor në ushtrimin e pamatur të përgjegjësive publike. Ai përfshin zhvatjen, grabitjen, përvetësimin, shantazhin dhe lakminë e adresuar nga Gjon Pagëzori në pasazhin në shqyrtim. Këto janë çështje që kufizohen veçanërisht me sjelljet joetike të mbledhësve të taksave dhe ushtarëve të kohës së Baptistit, dhe të nëpunësve publikë në shoqëritë bashkëkohore. Ato janë pasojat e njerëzve që përfitojnë nga mundësitë e disponueshme në profesionet e tyre për të shfrytëzuar qytetarët dhe shtetin. Ata kufizohen me paligjshmërinë, egoizmin dhe mospërfilljen e shtetit ligjor në ushtrimin e pamatur të përgjegjësive publike. dhe të nëpunësve publikë në shoqëritë bashkëkohore. Ato janë pasojat e njerëzve që përfitojnë nga mundësitë e disponueshme në profesionet e tyre për të shfrytëzuar qytetarët dhe shtetin. Ata kufizohen me paligjshmërinë, egoizmin dhe mospërfilljen e shtetit ligjor në ushtrimin e pamatur të përgjegjësive publike. dhe të nëpunësve publikë në shoqëritë bashkëkohore. Ato janë pasojat e njerëzve që përfitojnë nga mundësitë e disponueshme në profesionet e tyre për të shfrytëzuar qytetarët dhe shtetin. Ata kufizohen me paligjshmërinë, egoizmin dhe mospërfilljen e shtetit ligjor në ushtrimin e pamatur të përgjegjësive publike.
Mesazhi i Gjon Pagëzorit i studiuar në këtë vepër ofron një pasqyrë të arsyeve për këto praktika korruptive midis taksambledhësve dhe ushtarëve të epokës së Dhiatës së Re. Këto arsye përfshijnë ‘të mos jetosh sipas mundësive’ dhe ‘të mos veprosh sipas ligjit’. Këto arsye përbëjnë edhe bazën e praktikave korruptive në shoqërinë e sotme. Mesazhi i Gjonit, i studiuar në dritën e lexuesve bashkëkohorë është pra një thirrje për njerëzit në shoqërinë e sotme që të jetojnë brenda kufijve të pagave të tyre dhe të veprojnë brenda ligjit ose me integritet. Në sjelljet dhe ‘bërjet’ e tyre ata ftohen të ndjekin diktatin e ndërgjegjes së tyre dhe si të krishterë thirren t’i përgjigjen ligjit dhe vullnetit të Perëndisë siç interpretohet nga Krishti që ndjekin. Është një ftesë për udhëheqësit dhe përfaqësuesit fetarë dhe në të vërtetë të gjithë të krishterët që të flasin kundër korrupsionit dhe të jenë gjithashtu shembullorë në sjelljet e tyre. Është një kërkesë për njerëzit me autoritet që të kuptojnë detyrën e tyre si shërbim ndaj publikut dhe rrjedhimisht të mbeten të përgjegjshëm ndaj të njëjtit publik.”
Marre nga https://fcpaprofessor.com//John _Bapstist_corruption