Gjuha e poetit flet
Ditë e bukur sot
Dhe dielli, lindi i zjarrt
Pikat e shiut i mori.
Zogjit, cicëronin pa pushim
Dhe Fluturat, bukur vallzonin
Bleta, lule më lule shkonte.
Dhe nektarin e mblidhte
Natyra tjetër bukuri mori
U zbukurua shumë.
Fëmijët të gëzuar luanin
Mes cicërimave të zogje
Zogjit, ëmbël cicëronin
Sikur donin të flisënin.
Me njëri tjetrin, kuptoheshin
Apo, fëmijëve u dukësh
Flasin bukur me cicërima
Apo, gjuha e poetit fletë.
Që çdo gjë, e bënë të flasë
Dhe yjet nga qielli ti zbres.
